วันอังคารที่ 29 พฤษภาคม พ.ศ. 2561

เทศกาลพบปะประจำปี2018

*ช่วงนี้ติดพาสาทิพนิดนึงนะคะ แต่จะพยายามพิมพ์ให้เป็นผู้เป็นคนมากที่สุดค่ะ กราบขออภัยล่วงหน้า*

ค่ะ มาอีกแล้วนะคะกับงานพบปะ(ไอดอล)ประจำปี2018
ปีที่4ติดต่อกันแล้วนะคะที่ไปเจอจูรินะจังมา /ทำเสียงพูมจัย

เอาจริงๆ ว่ากันตามตรงเลยนะ ตอนนี้เราอินเนอร์ว่างเปล่ามาก คือไม่รู้จะเขียนอะไรดี เรียบเรียงคำพูดในหัวไม่ได้ งงไปหมด แต่สัญญากับตัวเองเอาไว้ว่าถ้าได้เจอน้องจะอัพบล็อคก็เลยต้องมาอัพแบบเสียไม่ได้ บ้าจริง 5555555 อ่ะสงสัยล่ะสิว่าทำไมเราถึงใช้คำว่าว่า ถ้าได้เจอ มาค่ะ มาปูเสื่อฟัง...

คราวนี้เราไปเจอน้องมาเมื่อวันที่ 13 พฤษภาคม 2018 ค่ะ
ถ้าใครได้อ่านเอนทรี่ที่แล้วของเราจะสังเกตุได้ว่า มันเป็นวันเดียวกันนนน กับที่เราไปเจอน้องมาเมื่อคราวก่อนค่ะ คือ1ปีพอดีเป๊ะ นับเป็นความโรแมนติคหนึ่งของทริปนี้ ฮาาาาาาาาา

สถานที่ที่เราไปมาในปีนี้คือ Pacifico Yokohama นั่นเองค่าาาา
เป็นสถานที่จัดอีเวนท์ที่5ของเราที่เคยไปมา คือเหมือนโดนสาปอ่ะ ไปอีเว้นท์ไม่เคยซ้ำที่ เหยียบมาหมดจะครบทุกฮอลล์ที่เคยจัดงานจับมือละค่ะ นึกละก็ขำ 555

ครึ้มมาเลยนะจ้ะ
เมมเบอร์ที่เราลงบัตรจับมือ(จริงๆคือบัตรทูชอต)ไปในทริปนี้น้านนน ก็คือ
ก้อบกันมาดื้อๆแบบนี้แหละ!
สองคนเดิม ไม่มีเพิ่มเติม ไม่มีเปลี่ยนแปลง แหะๆ
ประกอบไปด้วย โอชิ เมน น้อง รูก บางทีก็ไม่ใช่รูก คนเดิม SKE48 ทีมเอส มัตสึอิ จูรินะ(21) และ...
ผู้สถาปนาชื่อญี่ปุ่นสุดน่ารักให้เรา (555555555) SKE48 ทีมอี โกโต้ ราระ นั่นเองค่า


และนี่คือแค่จุดเริ่มต้นของวิบากกรรมทั้งหมด...


เริ่มจากตรงไหนดีล่ะคะ 555 เรียงตามไทม์ไลน์ไปเลยละกันเนอะ

หนึ่งเลยคือ ด้วยความที่ปีที่แล้วเราไปติ่งแบบคุ้มมาก คราวนี้ก็เลยเอาอีก หวังจะลงบัตรให้มันได้สองงานในหนึ่งอาทิตย์เหมือนเดิมคือ เสาร์จับมือ อาทิตย์ทูชอต แบบนี้ค่ะ ปรากฎว่างานทูชอตอัลบั้มที่9ของAKB48เปิดให้ลงก่อน มีตารางวันที่13/5 เราก็เลือกวันนี้เลย เพราะกะว่าซิงเกิ้ลที่51(ซึ่งก็คือJabajaaนั่นเอง) ที่จะออกมาต่อจากอัลบั้มนี้ต้องมีวันจับมือวันที่12/5อย่างแน่นอน

แต่แบบ บ้งค่ะ พอประกาศตารางจับมือซิง51ออกมา ปรากฎว่า ไม่มีค่ะ... ไม่มีตารางงานจับมือวันที่12/5(...) นี่ช็อคไปหนึ่งดอกละ อย่างที่เคยบอกไปว่าเราชอบงานจับมือมาก รู้สึกว่างานจับมือมันได้คุยเยอะดี แล้วก็ เราอยากคุยกับน้องเยอะๆอ้ะ! แล้วอีกอย่างคือลงบัตรทูชอต(ราระ)ไว้น้อยด้วย ._. กะว่าเออเดี๋ยวลงบัตรจับมือเยอะๆไปคุยดีกว่าไรงี้ แต่ก็แบบ ทำไมถึงทำกับฉันได้! แต่ก็อ่ะ โอเคไม่เป็นไร เดี๋ยวรอดูเผื่อมีคอน มีจับมือวงน้องเดี่ยวๆ หรือมีอีเว้นท์อื่นเนอะ(สรุปตอนหลังก็คือไม่มีค่ะ แห้งๆเลย...) 

จากนั้นไม่นานเราก็ทำการจองตคบ.จองอะไรไปเรียบร้อย ในขณะที่ตรากตรำทำงานหาเงินไปเที่ยวแบบไม่ได้เอะใจอะไร ก็มีเช้าวันเสาร์วันนึง มีรายชื่อชุดนึงหลุดออกมาในโซเชียล เป็นรายชื่อเมมที่คาดว่าจะเข้าร่วมรายการ Produce48 เป็นรายการซีซั่น3 ต่อจาก Produce101 ของเกาหลีที่ปีนี้มาโคกับ48ของญี่ปุ่น และให้เด็กจากฝั่ง48เข้าร่วมแข่งได้ด้วย พอ! นกไม่อยากจะพูดถึงมันค่ะพี่ตา! /เอาทิชชู่ซับหัวตา

เราชอบสิงอยู่ที่ฟอรั่ม48ของเกาหลีน่ะค่ะ แล้วไม่รู้อะไรดลใจ หลายๆคนในนั้นลงความเห็นว่ารายชื่อชุดนี้ดูน่าเชื่อถือกว่าชุดอื่นๆที่ปล่อยออกมาด้วยปัจจัยอะไรหลายๆอย่าง(พวกตารางงาน SNSที่เมมลงไรงี้) โชคดี(หรือร้ายไม่รู้) วันนั้นมีงานจับมือเดี่ยวของSKE แล้วมีแฟนน้องที่เป็นคนเกาหลีไปพอดี เค้าก็เลยเข้าไปถามๆน้องเรื่องนี้มา และ ค่ะ เรารู้ตั้งแต่เย็นนั้นว่าน้องจูจะเข้าร่วมรายการจริงๆ /เอาผ้าห่มเช็ดน้ำมูก

ถ้าจะให้เราบ่นเรื่องนี้มันจะยาวและน่ารำคาญเกินไป ขอหยุดความคิดเห็นส่วนตัวของตัวเองไว้ตรงนี้ค่ะ 5555 เอาเป็นว่า ตอนแรกที่เรารู้ว่าน้องจะไปเกาหลีเราไม่ได้คิดอะไรมากไปกว่าเรื่องตารางงานของน้องที่ปกติอยู่ญี่ปุ่นก็เป็นคนที่ตารางแน่นพอสมควรอยู่แล้ว กลัวว่าถ้าเทียวไปเทียวมาทำงานหนักแบบนี้จะล้มป่วยไปเสียก่อน ไม่ได้นึกถึงเรื่องขาดจับมืออะไรทั้งนั้น จน กระ ทั่ง... มีเมมเบอร์คนนึงที่เข้าร่วมรายการต้องยกเลิกบุจับมือที่ญี่ปุ่นเพราะติดถ่ายรายการ Produce(...) เราถึงค่อยแบบ เฮ้ย นี่มัน... แล้วยังไงอ่ะ คือว่ากันตามตรงเราไม่ได้มีเป้าหมายอย่างอื่นที่จะไปญี่ปุ่นถ้าไม่ได้ไปหาไอดอลเลยนะ แย่เนอะ 555 แต่มันคือเรื่องจริงอ่ะ แล้วเรามีบัตรน้องคนเดียว(อ่ะมีราระด้วยนิดนึง) ถ้าเราไปแล้วไม่ได้เจอน้องล่ะ เราจะทำยังไง เราจะไปทำไม คิดไปต่างๆนานา คิดไปถึงว่า หรือเราจะเททริปนี้เลยดี... รอให้อะไรๆมันนิ่งกว่านี้ค่อยหาโอกาสไปใหม่

เดชะบุญ มีเพื่อนเป็นติ่ง ผีเห็นผีเป็นศรีแก่ตัว ตอนกำลังลังเลใจอยู่ก็แชทไลน์ไปปรึกษาเพื่อน แล้วเราก็ได้รับคำตอบคำตอบนึงมา เป็นคำตอบที่เราไม่คิดว่าจะได้ และทำให้เราเหมือนเห็นดวงตาแห่งธรรมติ่ง 555 ตัดสินใจไม่เท เสี่ยงก็เสี่ยง! 

เกลียดอ่ะ โควทออฟเดอะเยียร์มาก 555 

ถ้าคุนคิดว่านี่จบแล้ว ยังค่ะ ปลายเดือนเมษายน ในงานจับมือเดี่ยวSKE48งานนึง โกโต้ ราระ ประกาศหยุดกิจกรรมวงทั้งหมดตั้งแต่เดือนพฤษภาคมเป็นต้นไปเพื่อเตรียมตัวสอบเข้ามหาวิทยาลัยอย่างจริงจัง แน่นอนว่ารวมไปถึงงานจับมือก็ด้วยเช่นกัน

ราระเทเก๊าาาาาาาาาาาา ;-----------; เมมคนที่ไม่คิดว่าจะเทเราคราวนี้ก็เทเราค่ะ โลกนี้อะไรๆมันก็ไม่แน่นอนจริงๆเลยนะคะ 555 /ร้องไห้

อ่ะจริงจัง ราระเป็นเด็กหัวดีและดูจะรักการเรียนมากด้วย เราเชื่อว่าการตัดสินใจพักงานไอดอลที่ราระรักมากๆและกำลังไปได้ด้วยดีเพื่อไปเตรียมตัวสอบอย่างจริงจังก็คงไม่ใช่เรื่องง่ายๆเลย ก็เป็นกำลังใจให้ราระสอบเข้ามหาลัยที่ตัวเองหวังเอาไว้ให้ได้แล้วค่อยกลับมาเนาะ พี่รอได้ค่ะ /เก๊กสวย

ขอให้สอบเข้ามหาลัยดีๆให้ได้ดั่งใจ แล้วค่อยมาเจอกันนะรูกน้า

แต่ก็นั่นแหละค่ะ 555 ผ่านพ้นเรื่องราวสั่นประสาทไป เราก็ยังคงยืนยันจุดมุ่งหมายเดิมคือเราจะเสี่ยงบินไปอยู่ดี จริงๆหลังๆก็เริ่มมั่นใจแล้วด้วยว่ายังไงจูรินะจะกลับมาร่วมอีเวนท์ตั่งต่างแน่นอน(แหะๆ) ก็เตรียมตัว จัดขงจัดของ จัดทุกอย่างยกเว้นแพลนเที่ยว(...) กำพระให้แน่นแล้ววาร์ปไปงานทูชอตกันค่ะชาวเรา



งานทูชอต วันที่13พ.ค.2018 ที่ Pacifico Yokohama

คราวนี้เราลงจูรินะจังไว้ตั้งแต่บุ2(บุแรกที่น้องเปิด)ยันบุ8(บุสุดท้ายที่น้องเปิด)เลยค่ะ เรียกกันว่าเจอหน้ากันให้เหม็นเบื่อกันไปเลยทีเดียวเชียว 555 เช้าวันนั้นก็ยังมิวายเช็คบล็อคของออฟฟิศเชียลก่อน ว่ามีใครร่วงใครขาดมั้ย ปรากฎว่าไม่มีคันจิหน้าตาคุ้นๆว่าจะเป็นชื่อน้องโผล่มา ก็โล่งใจไปเปราะละ ฮือ ชีวิตติ่งน้อ 555 ไปถึงก็ไปแวะเขียนการ์ดอวยพรวันเกิดให้จูรินะ ตรวจเป๋า ปั้มบัตรอะไรปกติ แล้วก็ไปต่อแถวกันค่ะ

บุสอง บุแรกที่น้องจูเปิด และเป็นบุที่พีคที่สุดของเราในทริปนี้
คือมันจะพีครัยตั้งแต่บุแรกอ่ะคนเรา คือ ระยะเวลาตั้งหนึ่งปีเนี่ย เราไม่ได้คาดหวังว่าจะให้ไอดอลจำเราได้อยู่แล้วล่ะ แล้วปกติที่มาหาน้องก็ไม่เคยจำเราได้เสียด้วย แต่เพราะไม่ได้คาดหวังเนี่ยแหละค่ะ มันก็เลยพีค ฮ่าๆๆ

*เหมือนเอนทรี่ที่แล้ว เราไม่ได้จดรีพอร์ทมาแบบคำต่อคำนะคะ ขอเล่าเฉพาะตรงที่ประทับใจเท่าที่จำได้เนาะ /ไหว้ย่อ*

ต่อแถวได้สักพักก็ถึงคิวเรา วันนั้นน้องใส่เสื้อสีขาวมีลูกไม้ๆหน่อยกับกระโปรงสั้นลายพร้อยแบบที่น้องชอบ แล้วก็รองเท้าผ้าใบคู่ที่แฟนๆคุ้นหน้าคุ้นตาเหลือเกิน สวยน่ารักเหมือนเดิมอย่างที่เคยเป็นมา เราก็เดินเข้าไปถึง โบกมือทักน้องเสร็จก็เข้าแพทเทิร์นเดิม คือบอกว่าเรามาจากไทยนะ ปรากฎว่าน้องมองหน้าเรา แล้วก็พูดว่า เอ๊ะ? ซาซิบุริ? ซาชิบุริๆๆ (ซาชิบุริ มาจากโอฮิซาชิบุริ = ไม่เจอกันนาน) เป็นการสื่อว่าน้องจำเราได้อ่ะ คืออย่างน้อยๆก็คุ้นแหละวะ! ทั้งๆที่ไม่ได้เจอกันมาหนึ่งปีเต็ม

ช็อค... ช็อคไปเรย อะไรที่เตรียมๆไปคือหายเกลี้ยง ทำไรไม่ถูก รู้แต่ตอนนั้นคือแบบดีใจมากที่น้องจำได้ ก็เลยใช้สกิลภาษาญี่ปุ่นระดับN8ที่ตัวเองมีตอบไปว่า /เสียงช่องแปด/ เอ๊ะะะะะ อุเรชี่() คือรู้เลยว่าหน้าตาต้องดูไม่ได้อ่ะ ช็อคสุด ค้างสุด

แล้วก็ได้ท่าโพสที่เพิ่งคิดได้ตอนต่อแถวมาค่ะ เป็นฮาทโตะแบบเหนือหัว เราว่าถ้าน้องทำน่าจะออกมาน่ารักดี ซึ่ง น่ารักจริงด้วย แง น้องทำรัยก็น่ารักไปหมดเลยอ่ะทำไงเดดด
 




ออกมาหวีดร้องใส่พี่อีกคนที่ไปด้วยกัน(อีกแล้ว) จดรีพอร์ต ขิงลงทวิต ตั้งสติ หายใจเข้าออก ก็ได้เวลาบุสาม ระหว่างเข้าแถวก็คิดท่าโพสไปด้วย คือทูชอตอัลบั้มล่าสุดเนี่ยมันจะมีแบ่งค่ะ ของจูรินะ บุ2-3จะเป็นถ่ายเต็มตัว บุ4น้องไปพัก ส่วน5เป็นต้นไปจะเป็นถ่ายแบบครึ่งตัว แล้วเราว่าบุเต็มตัวมันคิดท่าสวยๆยากอ่ะ ไม่รู้สิ ท่าเด็ดๆก็รู้สึกว่าเออ เก็บไว้ครึ่งตัวดีกว่าไรงี้ คิดไปคิดมาก็จะถึงคิวเราแล้ว ยังคิดไม่อ้อกกก ก็เลย อ่ะ ไหนๆก็จำได้ว่าเราคือแฟนจากไทยละ ท่าพนมมือขอบคุณค่าละกัน ขอบคุณค่านี่เหมือนเป็นภาษาไทยคำเดียวที่น้องจำได้อ่ะค่ะ ได้ยินอะไรไทยๆน้องขอบคุณค่ามาก่อนตลอด 5555




ตั้งแต่บุห้าเป็นต้นไปเลนน้องจูจะเปลี่ยนเป็นการถ่ายครึ่งตัวแทนแล้ว ท่าอะไรที่เตรียมๆมาเราก็จะงัดมาใช้ในบุเหล่านี้ค่ะ 555 ก็ดีงามตามท้องเรื่อง มีคุยกะน้องนิดๆหน่อยๆสัพเพเหระตามสกิลN8ของเราไปเรื่อยค่ะ ข้ามเนอะ

ตัดภาพมาที่บุเจ็ด เล่าก่อนว่า คืนก่อนที่จะมาทูชอตระหว่างนอนคิดไปเรื่อยๆว่าจะพูดอะไรกะน้องดี ก็มีอยู่ประโยคนึงที่เราคิดว่าอยากจะพูดกับน้องให้ได้ คือน้องจูจะชอบเขียนในโมบายเมลมาว่า แฟนๆ ช่วยส่งพลังให้ฉันทีนะคะ ฉันต้องการพลังจากทุกคน อะไรทำนองนี้ คือเขียนมาบ่อยมาก เราก็เลยอยากจะไปบอกน้องว่าเราจะคอยส่งพลังให้นะ อะไรแบบนี้ แต่แบบ สมองเราขาวมากอ่ะ ไม่รู้เลยว่าจะงัดศัพท์อะไรมาใช้ให้น้องเข้าใจ เลยบากหน้าไปถามคนในฟอรั่มเกาหลีดู ตอนโพสก็กลัวๆนะ กลัวเด๋อมาก ฮาาา แต่ปรากฎว่าคนในนั้นคือยาซะชี่มาก มาช่วยเราแปลไม่พอยังมีอวยพรขอให้สนุกด้วยอ่ะ ทับจัย 555

อ่ะกลับมาที่เลนจับมือ เข้าไปถึงเราก็เอาเลย เล็งเอาไว้ว่าจะพูดก่อนถ่ายรูปเนี่ยแหละเพราะพี่สตาฟจะได้ไล่เราไม่ได้ TvT ก็ค่อยๆพูดทีละวรรค ช้าๆ น้องก็ตั้งใจฟังมาก มองหน้าเราตลอดละค่อยๆพยักหน้าตาม โอ้ยยย 555 พอถึงวรรคที่สามน้องก็เหมือนจะเก็ทละว่าเราจะสื่ออะไร ก็ยิ่งทำหน้าลุ้นให้เราพูดให้จบไปอีก น่ารักจนจะเป็นลม ฮือออ พอพูดจบปุ้บ น้องก็แบบ ทำหน้าดีใจมากกกกกกกก ใส่เรา เราก็ถามแบบ โอเคมั้ยเนี่ย? ฟังเข้าใจมั้ย? น้องก็อื้อๆๆ เย้ๆๆ ร่าเริงๆกันไป แล้วเอามือมาจับมือเราไว้ตอนไหนไม่รู้... บุนี้เราให้น้องจูเป็นคนคิดท่าให้เลย เพราะพี่ไม่เหลือเมมโมรี่ให้จำศัพท์อะไรแล้วค่ะแง 555 นั่นแหละ เรารู้ตัวอีกทีว่าน้องจับมือเราอยู่ตอนที่น้องนั่งคิดท่าโพสให้เรานั่นแหละ คือจับค้างไว้ยาวเลยอ่ะ จนน้องคิดท่าออก ก็ได้ท่านี้มาค่ะ   

มือนี้ทำฮาทโตะ มือนี้ทำเลขหนึ่ง โอเคมั้ยคะ?
จูรินะ : 2018

บุแปด บุสุดท้ายของจูรินะ และของเราด้วย /เบะ บุนี้เราลงติดมาสองใบ ตอนแรกว่าจะแยกวนสองรอบรอบละใบ แต่สุดท้ายก็ตัดสินใจยื่นไปทีเดียวเลย อันนี้ไม่ได้โกหกนะ 555 เราอ่ะคิดละว่าใบแรกจะทำท่าเกี่ยวก้อยแน่ๆ เข้าไปก็รีบบอกเลยว่านี่สุดท้ายแล้วนะ แล้วไว้เจอกันใหม่ กำลังจะอ้าปากพูดต่อ จูรินะผู้ซึ่งหัวไวก็รีบยกนิ้วก้อยขึ้นมา แล้วก็พูดว่า สัญญานะคะ เห๋ยยย ใจตรงกันเลยอ่ะ บ้าๆๆๆๆ /บิดผ้าเช็ดหน้า อีกใบนึงเราบอกว่าเนี่ย เพราะนี่สุดท้ายจริงๆแล้วอ่ะ มากอดทีสิ! ตอนหลังเอามาเล่าให้พี่คนนึงฟังละโดนประณามมาว่าคิโม่ยอ่ะ 5555555555555555555 แต่คือแบบ มันไม่ได้คิโม่ยเว้ยแก บรรยากาศตอนนั้นมันแบบเกิลทอร์คมากๆอ่ะบ้าจริง แก้ตัวไปใครจะเข้าจัย 5555

พอถ่ายเสร็จก็ไม่มีเวลาแม้แต่จะบอกลา... สตาฟก็ดันจังเลยยย สมองก็ขาว เลยไม่ได้พูดอะไรไปมากกว่าคำว่าบ้ายบาย...ค่ะ แต่ก็ไม่ได้เสียใจอะไรนะคะ เพราะสิ่งที่อยากพูดที่สุดก็ได้พูดไปแล้ว ไม่มีอะไรติดค้าง 555


พาร่างอันแหลกเหลวจากการยืนตลอด10กว่าชั่วโมงของตัวเองมานั่งรอซักพักก็ลุกไปรอส่งน้องกลับบ้านกันค่ะ 5555 วันนั้นเลนจูรินะคือจบเป็นเลนสุดท้ายเลยอ่ะ หันไปคือเลนอื่นเค้าเก็บฉากกันเหลือแต่พื้นโล่งๆแล้วแต่จูรินะยังเคลียร์คนไม่หมดเลยอ่ะ ก็ยืนรออีกแปปนึง น้องก็ออกมาทักทายแฟนๆค่ะ แล้วรอบนี้คือมาใกล้มากกกกก ไม่มีรั้วและอะไรกั้นทั้งนั้น พูดขอบคุณอะไรเสร็จ น้องก็พูดเรื่องโน่นนี่ พูดยาวมากค่ะ เราจับใจความได้แค่5% ว่าเป็นเรื่องเลือกตั้ง เรื่องสเตจวันเกิด เรื่องเกาหลีนิดนึง ทั้งหมดนี้กินเวลาเกือบๆ10กว่านาทีได้ คือปกติคนที่อยู่รอส่งจะไม่เยอะมาก ไม่น่าจะเกินสิบยี่สิบคน ก็จะเห็นๆกันหมดอ่ะเนอะ มันจะมีจังหวะที่จูรินะพูดไปกวาดสายตาไปได้ทั่วๆอยู่แหละ บางจังหวะที่ปาดสายตามาเจอเราน้องจะต้องสัมผัสได้ถึงความว่างเปล่าในดวงตาเราได้แน่ๆอ่ะค่ะ พี่ขอโท้ดดดดด

พูดจบน้องก็โค้งขอบคุณแฟนๆอีกรอบ แล้วก็กลับเข้าไปข้างใน จบ... ทริปนี้ของเราจบลงอย่างสวยงามอีกปี มีความสุขชะมัด ตอนนั้นในใจคิดได้อย่างเดียวว่าขอบคุณตัวเองจริงๆที่มาชอบไอดอล เหมือนได้ชาร์จพลังเลยล่ะค่ะ


อ่ะพักจิบน้ำนิดนึง


มาพูดถึงเมมคนอื่นที่เราไปเจอมาอีกสักหน่อย คราวนี้ก็มีการแจกลายเซ็นที่ปกซีดีเหมือนเดิมค่ะ รอบนี้เรามีสามใบ ของตัวเองหนึ่งใบ แล้วก็มีพี่ที่มาทูชอตไม่ได้ฝากมาอีกสองใบให้เราไปขอลายเซ็นให้แทนค่ะ ความบ้งอีกอย่างนึงคือ จู่ๆกฎก็เปลี่ยนว่าชื่อที่จะให้เซ็นต้องเป็นชื่อที่ตรงตามบัตรหรือพาสปอร์ตเท่านั้น คือแบ่บบบบบ มันคือต้องเป็นชื่อจริงอ่ะ ตลกกว่านี้ไม่มีอีกละค่ะ บ้าเอ้ย

ตอนแรกว่าจะพูดแยก แต่เดี๋ยวรวมเลยแล้วกัน เรายังมีบัตรราระอีกหนึ่งใบที่กลายร่างเป็นบัตรเปล่า(บัตรที่เอาไปใช้กับเมมคนไหนก็ได้ที่บุไม่เต็ม)โดยสมบูรณ์หลังจากราระยกเลิกงานจับมือไปใช่มั้ยคะ เราเลยเลือกที่จะใช้บัตรใบนั้นกับน้องคนนี้ค่ะ

เลือกรูปมารู้เลยนะคะว่าชิป
SKE48 ทีมเคทู โอบาตะ ยูนะ หรือยูนานะนั่นเองค่ะ คู่จิ้น คู่หู เพื่อนร่วมรุ่นคนสนิทของราระ เป็นหนึ่งในสายลมลูกใหม่ของSKEในตอนนี้ ได้เป็นเซนเตอร์ถึงสองซิงด้วยกัน หน้าตาน่ารักมากอะไรมาก ลองทำความรู้จักน้องกันไว้นะคะ >_<

มาดูกันค่ะว่านอกจากจูรินะแล้วทริปนี้เราได้เจอใครบ้าง

- น้องปิ๊บ AKB48 ทีม8 ยามาดะ นานามิ อันนี้พี่ฝากมาขอลายเซ็นค่ะ เราได้เจอน้องแต่เช้าเลย หน้าตาขี้เล่น ขี้เก๊กเร้กๆ เรียกได้ว่าหล่อเหลาเอาการ เราบอกมาจากไทยปุ้บก็ทำหน้าตาดีใส่ ถามอีกว่าพูดญี่ปุ่นได้มั้ย พอเราบอกว่าไม่ได้ก็เลยเขียนในแผ่นให้ว่า LOVE(หัวใจ) มาแทน โดยรวมคือดีอ่ะค่ะ ดีเลยแหละ ใครชอบแนวนี้ก็ลองไปหาได้ค่ะ
- ยูนานะ SKE48 ทีมเคทู โอบาตะ ยูนะ หน้าตาน่ารักมากๆ นุ่มนิ่มไปหมด เป็นเด็กผู้หยิ้งงงผู้หญิงที่แท้ ร่าเริงพลังบวกตลอดเวลา
- เรียวฮะ SKE48 ทีมเอส คิตากาวะ เรียวฮะ อันนี้เอาบัตรพี่ไปหาอีกแล้ว+เราอยากเจอด้วย เรียวฮะตัวจริง สวยมากกกกกกก เป็นเด็กหน้าตาสะสวยจริงๆค่ะ การตอบรับแฟนๆก็โอเคเลยน้า จากที่เราคุยมาเราว่าเหมือนคุยกะน้องสาวซนๆหน่อยอ่ะ ไปบอกว่าพูดญี่ปุ่นไม่ได้นะ น้องก็ตอบมาว่า หรอ ก็มันยากอ่ะเนอะ ฮาาาาาา

ก็แค่นี้ค่ะ เล็กๆน้อยๆเกี่ยวกับเมมคนอื่นที่มีโอกาสได้ไปเจอมา จบแล้วจริงๆงานทูชอตปีนี้



ก่อนจะปิดเอนทรี่ ขอพูดถึงน้องจูอีกหน่อย
ปีนี้เป็นปีที่ค่อนข้างสำคัญมากสำหรับจูรินะมากทีเดียว ทั้งครบรอบ10ปีที่น้องเดบิวท์เป็นไอดอล ทั้งความคาดหวังว่าจะได้ลำดับที่หนึ่งในงานเลือกตั้ง และการตัดสินใจของน้องในการเลือกที่จะออกจาก Comfort zone ไปลองชาเลนจ์อะไรใหม่ๆอย่างรายการ Produce48

ใครที่ผ่านมาทางนี้ ไม่ว่าจะเป็นแฟนคลับน้องมานานแล้ว หรือจะเป็นแฟนใหม่ๆที่เพิ่งมาชอบน้อง มาสนับสนุนจูรินะไปด้วยกันนะคะ ไม่ว่าจะในงานเลือกตั้งปีนี้ หรือแม้แต่ในรายการPD48ก็ตาม น้องเป็นเด็กดีเป็นเด็กที่ตั้งใจกับทุกอย่างที่ทำมากจริงๆ ไม่มีทางทำให้แฟนๆผิดหวังแน่นอนค่ะ /โค้งแบบคุณแม่ชาวญี่ปุ่น





















จริงๆที่ลากยาวมาขนาดนี้เพราะไร เพราะจบไม่ลงอ่ะ คนมีแผลมากๆ 555
เอาเป็นว่า หมดแล้ว ถ้ามีอะไรจะแอบมาอิดิทเพิ่มเติมละกันเนอะ
บายยยย
เจอกันทริปหน้าค่ะ