บทสนทนาค่อนข้างจับฉ่ายมากๆ เหมือนแค่เอาสองคนนี้มานั่งๆคุยกันสัพเพเหระไปเรื่อยๆ แต่เราเห็นว่ามันสนุกและตลกดี 5555 เลยเอามาแปลให้อ่านกันขำๆค่า
แปลไทยเฉพาะในส่วนที่มีจูรินะและมีบทแปลภาษาเกาหลีมาให้ค่ะ
20190810 Masana's Hometown
มาซานะ : ตั้งแต่เมื่อก่อนเลย จูรินะจะคอยจดบันทึกกิจกรรมต่างๆของมาซานะด้วยล่ะ!
จูรินะ : 555555555
มาซานะ : มันตั้งแต่เมื่อนานมากแล้วจริงๆค่ะ เธอจะคอยบันทึกลงในโทรศัพท์ว่าฉันพูดอะไร หรือทำอะไรบ้าง เคยถามไปว่า จดอะไรเนี่ย? แต่ก็ได้รับคำตอบมาว่า 'ก็มันสนุกดี' ค่ะ
จูรินะ : พวกคำพูดเหล่านั้นสักวันจะกลายเป็นเรื่องเอาไว้เล่าได้ ก็แค่นั้นแหละ~
มาซานะ : แต่ว่า! เธออาจจะไม่ได้เอาไปเล่าจริงๆก็ได้ บางครั้งก็คิดนะว่าจะจดไปเพื่ออะไรเนี่ย หรือไม่ก็คิดว่า หรือว่าจะเอากลับไปอ่านที่บ้านแล้วหัวเราะลั่นรึเปล่านะ
จูรินะ : อ่า นั่นก็เคยแหละนะ...
มาซานะ : เฮ้ย!
จูรินะ : เรื่องนั้นก็เคยอ่ะนะ แต่เวลาโดนถามในรายการอย่างเช่น 'มีเรื่องเล่าสนุกๆมั้ย~?' แบบนี้ ก็เลยต้องบันทึกเอาไว้จะได้นึกออกยังไงเล่า! ส่วนวันนี้ถ้าถามว่าจำอะไรได้ล่ะก็...
มาซานะ : เอ๋ แต่ว่านะ ฉันก็ลืมไปแล้วแหละว่ามันมีอะไรบ้าง ก็อยากจะฟังอยู่แหละนะ...
จูรินะ : งั้นจะให้เอาออกมาเหรอ
มาซานะ : อือ
จูรินะ : แต่มันเป็นบันทึกที่เลอะเทอะมากเลยนะ 55555
มาซานะ : เลอะเทอะ 555555
จูรินะ : เอาล่ะ งั้นจะเล่าให้ฟังค่ะ มีสามเรื่อง
มาซานะ : อะไรอ่ะ?
จูรินะ : เรื่องแรกเลย อันนี้มาจากข้อความที่ได้รับจากมือถือมาซานะค่ะ เธอส่งมาว่า ''พรุ่งนี้ต้องตั้งลูกศร(ยาจิรุชี่)เอาไว้นะ'' ฉันก็เลยถามกลับไปว่า ''พรุ่งนี้ต้องตั้งลูกศรเอาไว้นะคืออะไรอ่ะ?'' ''อ๋า นาฬิกาปลุก(เมจะมาชี่)น่ะ'' แล้วก็อีกเรื่องค่ะ อันนี้เป็นตอนที่ไปร้านกาแฟแล้วก็นั่งคุยกันปกติ เป็นช่วงฤดูแพ้เกสรดอกไม้น่ะค่ะ ฉันน่ะแพ้พวกเกสรตอนฤดูใบไม้ร่วง ก็เลยบอกไปว่า ''ฉันแพ้เกสรช่วงฤดูใบไม้ร่วงอ่ะ~'' แต่เธอดันพูดว่า ''อ๋อ!หมายถึงพวกฝ้า(คาสะบูตะ)อ่ะเหรอ?'' แต่จริงๆแล้วคือหญ้า Ragweed (บูตะคาสะ)ต่างหากเล่า ยังมีอีกค่ะ ตลกใช่มั้ยล่ะคะ? อีกเรื่องนึง คือว่า มาซานะบอกว่าชอบเพลง Stand by you ซึ่งเป็นของSKEมากเลยค่ะ เพราะงั้นตอนที่ไปคาราโอเกะด้วยกันมาซานะเลยบอกว่า ''มาร้อง Stand by you กันเถอะ จูรินะก็มาร้องด้วยนะ เดี๋ยวฉันกดเพลงให้เอง! ... อาเร๊ะ? เพลงนี้ใครเป็นคนร้องนะ?'' โกหกรึเปล่าเนี่ย??? แต่เธอดูเป็นธรรมชาติ(ไม่รู้)จริงๆค่ะ 555
มาซานะ : ฉันชอบร้องจริงๆค่ะ 555 แต่ว่า เอ๊ะ ใคร(ร้อง)นะ...? 55555
จูรินะ : เลยบอกไปว่า เดี๋ยวนะ 555 ก็กรุ้ปที่ตัวเองอยู่มาจนถึงเมื่อไม่นานมานี้ไงล่ะ 5555
มาซานะ : ตั้งแต่นั้นมาเลยจำขึ้นใจเลยค่ะ ฮ่าๆๆ
มาซานะ : นี่เป็นปัญหาจากฉันเองค่ะ
จูรินะ : ปัญหาเหรอ?
มาซานะ : ปัญหาที่ว่า มัตสึอิ จูรินะ พูดคำว่า 'แค่นั้นไม่เป็นไรหรอกน่า' บ่อยเกินไป!
จูรินะ : เคยพูดด้วยเหรอ...? แค่นั้นไม่เป็นไรหรอกน่า...?
มาซานะ : ฉันน่ะเป็นคนใจกว้างมากนะ
จูรินะ : โกหก!
มาซานะ : จริงๆ~
จูรินะ : โกหกน่า~
มาซานะ : คืองี้นะคะ คือจูรินะเป็นพวกขนาดวันปกติก็สัมภาระเยอะค่ะ
จูรินะ : ใช่แล้วๆ
มาซานะ : เพราะงั้นเวลาไปเที่ยวหรือไปไหนด้วยกัน ก็ต้องซื้อของฝาก สัมภาระมันก็จะเพิ่มขึ้นอยู่แล้วใช่มั้ยคะ แล้วทีนี้ก็เลยโดนวานว่า 'มาซานะช่วยถือนี้ให้เค้าแปปนึงสิ' อยู่บ่อยๆเลยค่ะ ฉันก็ได้แต่คิดในใจว่า 'งั้นก็ช่วยขนของมาน้อยๆหน่อยสิ!' แต่ก็ไม่ได้พูดออกมาค่ะ แต่ว่าก็มีบางทีที่แสดงออกทางร่างกายแทน แล้วพอจูรินะสังเกตุเห็นก็จะพูดว่า 'แค่นั้นเองไม่เป็นไรหรอกน่า' เกิดเหตุการณ์แบบนี้บ่อยเลยค่ะ
จูรินะ : เป็นอย่างนั้นจริงด้วยสิน้า จะว่าไงดีล่ะ อ่า ฉันไม่อยากจะทะเลาะด้วยแท้ๆ!
มาซานะ : มาทะเลาะกันเถอะ!
จูรินะ : เดี๋ยวนะ! ไม่อยากกลายเป็นว่ามาทะเลาะกันจริงๆนะ!
มาซานะ : แก๊ง! (เสียงระฆัง)
จูรินะ : ถ้ามาซานะไม่พูดเค้าก็ไม่รู้หรอกนะ รู้ใช่มั้ย?
มาซานะ : 55555 ก็มันพูดอะไรไม่ได้เลยนี่นา 5555
จูรินะ : ฉันน่ะ ถ้าเห็นมาซานะถือของเยอะก็จะช่วยถืออยู่แล้วแหละน่า~
มาซานะ : ก็ใช่
จูรินะ : เข้าใจมั้ย? ในแง่ของการเป็นคนช่วยเหลือ... ตอนนี้ฉันพูดสำเนียงถิ่นออกมาไม่หยุดเลยค่ะ ในแง่นั้นก็มีได้พูดคำว่า 'แค่นั้นเองไม่เป็นไรหรอกน่า'อยู่เหมือนกันค่ะ
มาซานะ : ฉันเองก็ถ้า(เขา)ไม่พูดก็จะไม่รู้ตัวเหมือนกัน
จูรินะ : ใช่มั้ยล่า~?
มาซานะ : ต่อไปก็พูดออกมานะ
จูรินะ : ได้เหรอ? ใจดีจัง ฮ่าๆๆ
มาซานะ : หากไม่พูดก็จะไม่รู้ตัวมันก็จริงแหละ แต่รู้อยู่ใช่มั้ยล่ะว่าพูดคำนั้นมากเกินไปจริงๆ?
จูรินะ : ก็ใช่ แค่นั้นเองไม่เป็นไรหรอกน่า...เหมือนกับว่า หากเป็นเรื่องที่ฉันเองก็ทำให้ได้ล่ะก็คงไม่เป็นไรหรอกน่า~ คิดแบบนี้ค่ะ
มาซานะ : อ๋าาาา
จูรินะ : ฉันเองก็ทำให้ได้ทุกเมื่อเหมือนกันนี่นา! เพราะงั้นแล้ว เลยพูดไปว่า แค่นี้เองไม่เป็นไรหรอกน่า
มาซานะ : งั้นมาตรฐานต้องสูงน่าดู! เพราะจูรินะเก่งไปซะทุกอย่างเลยค่ะ
จูรินะ : ไม่ใช่อย่างนั้นซะหน่อย~
มาซานะ : เพราะเก่งไปหมดทุกอย่าง เพราะงั้น คู่ก็ต้องเก่งมากๆ แต่ว่าคนที่อยู่ข้างๆดันเป็นคนที่ทำอะไรไม่เป็นเลยแบบฉัน...
จูรินะ : ไม่หรอกๆๆ ทำได้สิ ทำได้!
มาซานะ : ...จริงเหรอ?
จูรินะ : ทำได้จริงๆ
มาซานะ : ทำได้เหรอ? ฉันทำอะไรได้ บอกมาหน่อย
จูรินะ : 55... ก็สามารถสร้างบรรยากาศดีงามได้
มาซานะ : นั่นคือคำชมใช่มั้ยห้ะ? 5555
มาซานะ : เรื่องที่แฟนๆไม่รู้ ของจูรินะ? หรือของฉัน?
จูรินะ : แต่ว่าแฟนๆก็คงดูรู้หมดแล้วมั้งว่าฉันเป็นคนขี้เหงาแล้วก็ขี้อ้อน...
มาซานะ : อือ รู้ด้วยว่าขี้เอาแต่ใจ
จูรินะ : 555 งั้นเหรอ ขี้เอาแต่ใจงั้นเหรอ ฉันว่าฉันก็เอาแต่ใจแหละ 5555
มาซานะ : ใช่ไง ฮ่าๆๆ
จูรินะ : แต่ฉันคิดว่าการที่พูดออกไปเพราะอยากทำให้อะไรๆมันดี ไม่ใช่การเอาแต่ใจนะ ฉันน่ะ
มาซานะ : อื้อ!
จูรินะ : ฉันว่านั่นคือความคิดเห็นมากกว่า จะเรียกว่าไอเดียก็ได้ เวลาได้ยินว่านั่นคือการเอาแต่ใจแล้วฉันเศร้านะ
มาซานะ : นั่นสินะ
จูรินะ : เพราะมาซานะน่ะรู้อยู่แล้วไงล่ะ คนที่เข้าใจน่ะ ยกตัวอย่างนะ เค้าก็จะพูดอย่างเข้าอกเข้าใจว่า เพราะว่าจูรินะนึกถึงSKEบ้างล่ะ ที่พูดแบบนั้นเพราะว่านึกถึงกรุ้ปบ้างล่ะ แต่คนที่ไม่เข้าใจก็จะไม่เข้าใจ ทั้งที่อยากจะส่งต่อความรู้สึกของเด็กๆที่อยู่มาตั้งแต่แรกเริ่มไปให้ หรือไม่ก็ความรู้สึกของรุ่นหนึ่งอะไรแบบนี้ แต่ก็นั่นแหละ คนที่ไม่เคยอยู่ตรงนั้น ไม่ว่าจะทำยังไง คำพูดต่างๆก็ไม่อาจส่งไปถึงได้
มาซานะ : มีเพลงที่พูดถึงคำพูดที่ส่งไปไม่ถึงบ้างมั้ยนะ?
จูรินะ : ... ฉันว่ามีนะ น่าจะมีเยอะเลยด้วย เพลงแบบนั้นน่ะ 555
มาซานะ : มีเนอะ? อ่า โทษที แล้วไงต่อ?
จูรินะ : 5555555 เพราะงั้นล่าสุดนี้ก็เลยมีเรื่องกลุ้มน่ะสิ เพราะกลายเป็นรุ่นหนึ่งคนเดียวแล้ว คนที่จะมาส่งต่อความรู้สึกต่างๆในอดีตก็ไม่มีแล้ว ยูอาสะซังเองก็ไม่อยู่แล้ว
มาซานะ : เอ๋ ไม่อยู่แล้วเหรอ?
จูรินะ : โทษนะ ไม่รู้เหรอ?
มาซานะ : อือ
จูรินะ : ใช่ ไปจาการ์ต้าน่ะ
มาซานะ : เอ๋~ไปต่างประเทศเลย!
จูรินะ : ใช่ ไปซะแล้ว
มาซานะ : อย่างนี้นี่เอง ซาโยนาระ~
จูรินะ : ซาโย 555555 นาระ 555555 แต่ว่าดูน่าสนุกใช่มั้ยล่ะ? ไปต่างประเทศคนเดียวเลย! อิจฉาเนอะ? ใช่มั้ย?
มาซานะ : เนอะ
จูรินะ : ฉันเลยโดนทิ้งเลย
มาซานะ : ก็เลยกลายเป็นว่าเหลือตัวคนเดียวแล้วสิน้า~
จูรินะ : เศร้าค่ะ เหลือตัวคนเดียวจริงๆแล้วค่ะ ในที่สุด ในที่สุดก็โดดเดี่ยว
มาซานะ : แต่ว่านะ ถ้าเรียกล่ะก็ จะไปร่วมด้วยทุกเมื่อเลย
จูรินะ : เอ๋? จะมาขึ้นเวทีหรอ?
มาซานะ : เปล่า ไม่ได้จะไปขึ้น
จูรินะ : หมายความว่าไงเนี่ย 555
มาซานะ : จะอยู่เคียงข้างจูรินะไม่ว่าเมื่อไหร่เลย
จูรินะ : ...ว่างขนาดนั้นเลยเหรอ
มาซานะ : คือว่า ขอแค่ค่ารถ...
จูรินะ : เดี๋ยวๆ 555555
มาซานะ : รบกวนด้วยค่า~
มาซานะ : เอาล่ะ นี่สุดท้ายแล้ว สุดท้ายแล้วนะคะ เมื่อกี้ฉันพูดไปว่าจูรินะน่ะเก่งไปซะทุกอย่าง
จูรินะ : ไม่หรอกน่า
มาซานะ : ฉันว่าทุกคนก็คงรู้อยู่แล้วว่าเธอน่ะเก่งทุกเรื่อง เป็นเด็กที่แสนเพอร์เฟค
จูรินะ : ไม่หรอกๆ ฉันกลัวผีนะ ไม่กล้าเข้าบ้านผีสิงด้วย
มาซานะ : แต่ยิ่งไปกว่านั้นก็ลามไปถึงเรื่องดวงด้วยค่ะ เป็นคนดวงดีมากๆ
จูรินะ : อย่างงานจังเก้นน่ะเหรอ?
มาซานะ : ส่วนฉันนี่อะไรไม่รู้...
จูรินะ : เมินฉันไปเลยงั้นเหรอ 555555
มาซานะ : ใช่ อย่างงานจังเก้นก็ใช่
จูรินะ : เกิดเรื่องแบบนี้อยู่บ่อยๆค่ะ 55555 ปกติก็เป็น 5555
มาซานะ : อือ ใช่แล้ว... โทษที
จูรินะ : เอ๋? ไม่เป็นไรสักหน่อย
มาซานะ : ดังนั้น ฉันเลยคิดว่าอยากจะเอาชนะจูรินะสักครั้งค่ะ เพราะไม่เคยชนะเลยสักครั้งเดียว ไม่เคยเลย! ทั้งเรื่องทำอาหาร ทั้งเรื่องดวง
จูรินะ : จริงเหรอเนี่ย...?
มาซานะ : เพราะไม่เคยชนะเลย เพราะงั้นวันนี้ล่ะนะ!
จูรินะ : แต่ฉันว่าดูทางฝั่งมาซานะน่าจะดังกว่าแฮะ
มาซานะ : อ่า คิดแบบนั้นเหรอ คิดแบบนั้นจริงๆสินะ
จูรินะ : 555 ฉันคิดว่ายังไงมาซานะก็ดังกว่าอ่ะ
มาซานะ : งั้นเหรอ อย่างนั้นเองเหรอ? งั้น(จูรินะ)คงจะลำบากหน่อยแล้ว
จูรินะ : คิดงั้นแหละ แล้วเป็นไงบ้างคะ?
มาซานะ : คงจะลำบา.....
จูรินะ : เป็นยังไงบ้างคะ?!
มาซานะ : ดังค่ะ ฮ่าๆๆ
จูรินะ : แกรดออกไปแล้วเป็นไงมั่งคะ?!
มาซานะ : ค่ะ กำลังดังค่ะ 555
จูรินะ : ดูท่าจะมีแฟนแล้วสินะคะ?!
มาซานะ : ...เรื่องแฟนน่ะ เป็นเรื่องอนาคตแสนยาวไกล...
จูรินะ : 5555 (แฟนๆ)ดูสบายใจกันเลยนะคะเนี่ย
มาซานะ : ใช่ แต่ว่านะคะ ฉันคิดเอาไว้ว่าวันนี้อยากจะชนะเธอต่อหน้าทุกคนค่ะ อยากตัดสินกันไปเลยว่าใครดวงดีกว่า เพราะจูรินะน่ะเป็นคนดวงดีมากๆเลย
จูรินะ : พูดแบบนั้นแล้วรู้สึกกดดันยังไงไม่รู้!
มาซานะ : ฉันน่ะเป็นคนไม่ค่อยจะมีดวง เพราะงั้นถ้าชนะจูรินะได้ล่ะก็
จูรินะ : งั้นเหรอ?
มาซานะ : เอ๋? ไม่รู้หรอกเหรอ? ฉันดวงแย่จริงๆ! โดนนกอึใส่ตั้งหลายรอบแล้ว
จูรินะ : 5555555 อย่างนั้นเอง 55555555 แต่ถ้ามองอีกมุม นั่นน่ะเกิดขึ้นได้ยากมากเลยนะ สุดยอดไปเลยไม่ใช่เหรอ?
มาซานะ : อย่างงั้นเหรอ?
จูรินะ : แล้วการที่เราสองคนได้มาเจอกันก็ถือว่าโชคดีไม่ใช่เหรอ?
มาซานะ : โอ้ เป็นแบบนั้นจริงๆด้วย ต่อไปก็ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะ
จูรินะ : ฝากเนื้อฝากตัวด้วยค่า~ 5555
มาซานะ : เรื่องดวงนี่สำคัญต่อชีวิตจริงๆนะ
จูรินะ : ใช่แล้ว มีเนื้อเพลงที่ร้องว่า 'โชคก็ถือเป็นความสามารถ' ด้วย
มาซานะ : มีด้วยแฮะ ...เพลงอะไรเหรอ?
จูรินะ : 'โชคก็ถือเป็นความสามารถ~' (un datte sainou sa) ไง
มาซานะ : อ๋อ ใช่ๆ
จูรินะ : เพลงอะไรล่ะ
มาซานะ : ... ร้องต่ออีกนิดนึงได้มะ นิดเดียว
จูรินะ : โกหกน่า!!! 'zekko choo~'
มาซานะ : Pinocchio Gun!!!
จูรินะ : จริงๆเล้ย 5555 อย่าลืมสิ 5555
<เล่นเกมส์จับคู่ไพ่ Babanuki ผลคือจูรินะชนะ>
จูรินะ : ยัตต้า!
มาซานะ : อ๋าาา เอ๊ะ? แพ้งั้นเหรอ?
จูรินะ : ใช่ 555 แพ้ไปนะคะ 555
มาซานะ : แข็งแกร่งแฮะ สมแล้ว เอ๋~ อุส่าห์เล่นไปขนาดนี้แล้ว สุดท้ายก็...
จูรินะ : แต่นี่มันไม่ใช่เรื่องดวงหรอกนะ
มาซานะ : เรื่องดวงสิ
จูรินะ : มันเป็นเรื่องจิตวิทยา
มาซานะ : เอ๋...อ่านใจคนได้งั้นเหรอ?
จูรินะ : เพราะเราอยู่ด้วยกันมาไง ด้วยนิสัยของมาซานะแล้ว คงจะไม่วางไพ่โจ๊กเกอร์ที่เดียวซ้ำกันสองรอบแน่ๆ ฉันเลยคิดว่าน่าจะเป็นอันนี้
มาซานะ : อย่างนั้นหรอกเหรอ?
จูรินะ : 555 ก็เพิ่งจะพูดแล้วก็เลือกมานี่ไง
มาซานะ : ฉันไม่ได้คิดอะไรไว้เลยก็จริง แต่เพราะจูรินะชนะไป ชีวิตฉันน่ะ...
จูรินะ : ยัตต้ะ รางวัลๆ
มาซานะ : ...หือ?
จูรินะ : ขอรางวัล
มาซานะ : รางวัล...เอาไว้ทีหลัง...
จูรินะ : ทำอะไรโมเอะๆให้ดูหน่อย
มาซานะ : พอเลย~~
จูรินะ : 555 ขนาดในรายการของฉันยังทำแล้วเลย 555
มาซานะ : แต่รายการของฉันค่อนข้างจะเป็นรายการที่สุภาพ...
จูรินะ : ถ้างั้นเอาบทโมเอะๆแบบสุภาพๆล่ะเป็นไง? อย่างเช่นพวกเมดซัง
มาซานะ : เอ๋? ไม่เห็นจะต่างกันสักนิด! แย่อ่ะ!
จูรินะ : เมดอะไรงี้ ฮ่าๆๆ
มาซานะ : เอาล่ะ จะเริ่มแล้วนะคะ ทุกๆท่าน ยินดีต้อนรับค่ะ ไว้กลับมาใหม่นะคะ
จูรินะ : ... เอ๋? แค่เนี้ย?! จบแค่นี้เหรอ? ว้าว จบซะแล้ว 555555
มาซานะ : ก็ฉันไม่รู้นี่นา สุดท้ายนี้ให้จูรินะสาธิตให้ดูหน่อยสิ
จูรินะ : สาธิตเหรอ?
มาซานะ : สาธิต
จูรินะ : เข้าใจแล้ว เอาล่ะ ฉันอยากจะพบคุณอีกนะคะ ถ้ากลับมาอีกล่ะจะได้มั้ยน้า?
มาซานะ : ค่ะ ขอบคุณมากค่ะ
จูรินะ : ขอบคุณงั้นเหรอ ลวกมาก 555 ทำเกินไปแล้วนะ 555
#จูริมาซานะคือแผ่นดิน
*รบกวนไม่เอาลิงค์ไปแปะข้างนอกนะคั้บบ*
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น